ANW Pages:Force of the Blue
Inleiding
27 maart 2055, locatie ongedefinieerd
De duizelingwekkende cijfers liggen open en bloot op tafel. De minister van Rijkswaterstaat, meneer Van Dijk, krabt aan zijn weinige haar en overpeinst de gebeurtenissen uit het verleden. ‘’We hadden hem moet geloven, van Dijk.’’ Meneer van Dijk schiet uit zijn gedachten op door de stem van minister Sluiys. ‘’Ik weet het.’’ ‘’5,5 miljard.’’ ‘’Ja.’’ ‘’En nu?’’ ‘’uhhhm..’’ minister Sluiys kijkt minister van Dijk doordringend aan. Verder bouwen aan de nieuwe wereld? Denkt hij. We zullen wel moeten.. Ook in een wereld met maar 1,5 miljard mensen valt te leven. Om alles een beetje te relativeren zegt hij maar: ‘’Nouja, het is tenminste makkelijker een nieuw bestaan op te bouwen met maar 1,5 miljard mensen in plaats va-‘’ ‘’Oh hou toch op!’’ valt minister Sluiys hem in de reden. Hij gaat sissend verder. ‘’Jij probeert je er weer uit te praten hè? Terwijl je weet dat het allemaal jouw schuld is. Jij besloot om de geniale Geeke Skywalker niet te geloven. Als we hem wel hadden geloofd.. Bedenk je eens hoeveel mensen er nu nog zouden leven!’’ Het blijft stil. Minister van Dijk weet dat meneer Sluiys gelijk heeft. Maar de schuldvraag is toch niet zo belangrijk?
28 juli 2052, hoogste punt van Nederland
‘’Dus je denkt een permanente oplossing te hebben?’’ Zei Marty. ‘’Ja.’’ Geeke was vastbesloten over zijn idee. ‘’Oké. Vertel maar dan. ‘’ ‘’Om te beginnen, er zijn twee verschillende soorten uitvoeringen van mijn plan. Maar de uitkomst van het plan is in beide gevallen om een nieuwe wereld boven het water op te kunnen bouwen. ‘’ Marty’s wenkbrauwen schoten wantrouwend omhoog. Twee driehoekvormige wenkbrauwen verschenen. Als de situatie niet zo serieus was geweest, was Geeke in de lach geschoten. ‘’Het is veel te laat om de stijging van de zeespiegel nog tegen te gaan. Binnen 4 jaar is alles helemaal overstroomd. Daarom moeten we maar gebruik maken van het water; we halen er juist energie uit! Blue energy.’’ ‘’Ik ben benieuwd waar dit heen gaat..’’ Zei Marty voorzichtig. Oké, zijn beste vriend was ontzettend slim, maar overschat hij zichzelf nu niet? Zoals Geeke altijd doet als hij zijn eigen plan helemaal geweldig vindt, ging Geeke onverstoord verder alsof hij helemaal in zijn eigen wereldje voortleefde. ‘’De eerste methode is gebaseerd op osmose. Als eerst zorgen we ervoor dat er veel verschillende stromen zout en zoet water door elkaar heen stromen. Om te voorkomen dat ze niet al gaan mengen, zetten we hier extra hoge druk op. Hierna plaatsen we membranen tussen de stromen zoet en zout water. Als het water eenmaal stil ligt, vindt er door de membranen natuurlijk osmose plaats.’’ De ‘natuurlijk’ hoorde er voor Marty niet helemaal bij. Hij snapte nog steeds niet wat Geeke bedoelde. Marty begon bedenkelijk te kijken, maar toen hij de gezichtsuitdrukking van Geeke zag besefte hij zich dat Geeke natuurlijk weer niet door had dat Marty het niet begreep en dat hij alleen hoopvol de reactie van Marty aan het afwachten was. ‘’Uhh.. Osmose? Hoe ging dat ook alweer?’’ Geeke herstelde zich van deze plotselinge plot-twist en begon zijn theorie verder uit te leggen. ‘’Het zoete en het zoute water wilt zich automatisch gaan mengen. Maar omdat het zoute water niet door het membraan kan, gaat het al het zoete water naar al het zoute water. Zo ontstaan er bergen van gemengd water en kuilen ongeconcentreerd. Het uitvoeren van dit proces kost zoveel energie dat er een krachtig energieveld boven het water ontstaat. Er is een soort force ontstaan. Dit energieveld is volgens mijn berekeningen zo sterk en krachtig, dat er een heel nieuw bestaan op gebouwd kan worden.’’ ‘’Wauw.’’ Brengt Marty uit. ‘’Als dat werkt is er misschien nog hoop. Je bent geniaal Geeke. Jij kan er voor zorgen dat het blijft bij maar 2 miljard doden door deze ramp, en niet nog veel meer!’’ ‘’Dankje, dankje.’’ Zegt Geeke. Hij heeft nooit zo veel moeite gehad met het accepteren complimenten. ‘’Maar dit is nog niet alles. Mijn favoriet komt nog, mensen.’’ Aangezien Geeke hem nu met het woord ‘mensen’ aansprak, vroeg Marty zich af of Geeke zich nu aan het indenken was dat hij tegen een groot publiek zat te praten of dat hij Marty als een meervoudsvorm zag. Waarschijnlijk het eerste. ‘’Het is eigenlijk heel simpel. Er zijn veel positief en negatief geladen ionen in de zee. We zorgen ervoor dat deze gescheiden zijn. Hierna stoppen we hier weer membranen tussen. Er ontstaat weer energie, net als bij de andere methode.’’ Marty vond wel dat als hij zich echt aan het inbeelden was dat hij voor een heel publiek sprak, Geeke niet heel erg uitgebreid sprak. ‘’Helaas is deze methode veel lastiger uitvoerbaar, en kies ik er daarom voor om de osmose methode uit te gaan werken.’’ ‘’Oh. Ik dacht dat de laatste je favoriet was?’’ ‘’Ja, dat klopt. Maar goed is altijd zo saai. De ionen methode vond ik net iets spannender klinken.’’ ‘’Aha.’’ Vage gast. ‘’Zeg, weet je wel zeker dat dat energie veld echt sterk genoeg is? Hoe kan je dat überhaupt weten?’’ ‘’Dat heb ik natuurlijk uitgerekend, McFly. Kijk, ik zal je nog even mijn berekeningen uitleggen.’’ ‘’Nee, nee, nee. Nee, dat hoeft niet hoor. Ik geloof je, ik geloof je.’’ Geeke slaakte een kleine zucht van opluchting. Hij wist wel dat Marty hem zou geloven. ‘’Moeten we nu contact opnemen met minister Van Dijk?’’ ‘’Nee, jij moet contact opnemen, het is toch jouw idee?’’ Marty gaf hem de telefoon aan.
11 augustus 2053, hoogste flat van Barcelona
Het flatgebouw is bijna helemaal overstroomd, behalve de bovenste twee verdiepingen. Officieel gezien woont er niemand meer. Geeke heeft er echter wel zijn woonplaats van gemaakt, ook al weet hij hoe gevaarlijk het is. Er is een kleine leefruimte voor zichzelf, de rest is allemaal opslag voor zijn apparatuur. 134 pagina’s lang. Zijn plan is helemaal uitgewerkt. Als het goed is, heeft niemand hem door. Niemand. Volgende week kan Geeke beginnen met het alsnog illegaal uitvoeren van zijn plan, nadat het ministerie hem vorig jaar heeft afgewezen. ‘Ik ben toch eigenlijk helemaal niet verkeerd bezig?’ Denkt hij. ‘Ik ben de wereld aan het redden. Als ze me hadden geloofd was het plan nu allang in volle gang. Nu zijn er alweer 3 miljard doden. ‘ Geeke besluit om nog een keer al zijn materiaal te checken. Hij pakt zijn kaars om zichzelf bij te schijnen en loopt zijn opslagplaats in. De hogedrukspuit staat vol trots vooraan. Geeke heeft hem een half jaar geleden ergens gevonden en heeft er vervolgens 3 maanden over gedaan om het apparaat weer aan de praat te krijgen. Achter de spuit liggen dozen vol met membranen. Geeke loopt nog langs alle andere materialen en opent dan de deur naar het dak van de flat. Hij blaast de kaars uit en komt vervolgens het aangename daglicht tegemoet. De zon schijnt vrolijk alsof er op aarde helemaal niks aan de hand is. Ach, die zon heeft natuurlijk ook geen idee. Daarbij, misschien moeten wij juist van geluk spreken. Wij staan tenminste niet al miljarden jaren in brand. ‘’Geeke.’’ Geeke schrikt hevig op uit zijn gedachten. Hij heeft al in geen maanden een stem meer gehoord. Langzaam draait hij zich om. Daar staat een man van rond de twintig, warrig donker haar met lichte ogen en een breed postuur. Wat moet hij nu zeggen? Heeft die man kwaad of goed in zich? Geeke besluit hem maar het voordeel van de twijfel te geven. ‘’Hallo. Kan ik je ergens mee helpen? En hoe ben je hier eigenlijk gekomen?’’ De man knikt als antwoord opzij, om een klein bootje aan te wijzen die in het water om de flat ligt. Arme man. We zitten ook allemaal in het zelfde schuitje. Letterlijk. ‘’Je kan me zeker ergens mee helpen, Geeke.’’ Zegt de man. Geeke raakt in de war van de toon die de man heeft. Dat klinkt niet helemaal vriendelijk, ondanks dat de woorden zelf dat wel klinken. ‘’Oh, uh, waarmee dan?’’ Vraagt Geeke maar, terwijl hij hevig poogt kalm te klinken. ‘’Stop met je plan.’’ Geeke schrikt. Hoe weet hij over zijn plan? Hij had nog zo hard ervoor gewerkt om het geheim te houden. ‘’Ik weet niet waar je het over hebt..’’ Zegt hij schijnheilig. De man begint vreemd te lachen. Zijn lach is niet precies gemeen of raar, maar zeker niet normaal. Geeke voelt een rilling over zijn rug. ‘’Blue energy. Ik weet precies waar je mee bezig bent. Ik weet ook dat het de wereld kan redden, Geeke. Ik weet dat het werkt.’’ De stem van de man klinkt nu dreigend. ‘’Maar als je weet dat het werkt, waarom moet ik er dan mee stoppen?’’ Shit, denkt hij. Nu heb ik mezelf verraden. ‘’Omdat ik The One ben! Ik ben Nio, ik zal degene moeten zijn die de aarde redt. Niet jij! Zolang heb ik gebroed op een plan, en nu ben jij eerder. Dat mag niet.’’ De man, die blijkbaar Nio heet, wordt steeds woedender. Hij ziet er gevaarlijk uit. ‘’Het gaat er toch niet om wie de aarde redt? Het gaat om dat de aarde gered wordt.’’ Brengt Geeke uit. ‘’De aarde loopt gevaar. Elke week zijn er honderden doden. Dan zouden wij ons geen zorgen moeten maken om wie er met de eer mag strijken. Dit is mijn plan. Ik wil het uitvoeren, zodat ik zeker weet dat alles goed gebeurd. Ik heb er zolang aan gewerkt, niemand kan het nog zo goed begrijpen als ik dat kan. Daarbij, als jij mij wilt stoppen, gaat de aarde eraan. Je hebt niks meer aan de eer als je dood bent.’’ Voor even lijkt Nio met zijn mond vol tanden te staan. Maar niet voor lang. ‘’Mooi geprobeerd. Je gaat me echt niet van mijn plan afhalen. ‘’ Nio haalt iets scherps uit zijn zak en begint op Geeke af te rennen. Zodra Geeke dat ziet zet ook hij het op een rennen. Het dak van de flat is groot, maar al snel komt het einde ervan in zicht. Nio is breed en sterk, maar Geeke heeft het geluk om smal en behendig te zijn. Hij gaat achterover staan, en klimt snel en behendig door het bovenste raam van de flat, die al kapot is. Hij komt aan in een keukentje die duidelijk al een paar jaar niet gebruikt is. Hij is er nog nooit geweest, maar omdat de inrichting in de hele flat hetzelfde is, kan Geeke zijn weg gemakkelijk vinden. In tegenstelling tot Nio. Als het goed is, is er aan de buitenkant van deze woning een deur met een trap die buiten de flat loopt. Als hij snel genoeg is, kan hij Nio op die manier aflossen. Geeke loopt de naar de voordeur van het huis, om er vervolgens achter te komen dat die op slot zit. Shit! Dan bedenkt hij zich dat het raam in de woonkamer als het goed is makkelijk open te schuiven is. Hij rent naar de woonkamer, en ja hoor, hij schuift zonder problemen het raam open. Achter zich hoort hij Nio door de woning rennen, proberend zijn weg te vinden naar Geeke. Geeke klimt snel door het raam en rent over het gangpad van de flat. Daar is de deur. Geeke opent de deur en begint de ijzeren trap af te lopen. Na twee verdiepingen komt hij natuurlijk aan bij het water. Gelukkig is de tijd dat iedereen altijd een telefoon in zijn zak had zitten voorbij, want die zou dan nu kapot zijn geweest. Geeke duikt in het water en begint te zwemmen. Als hij om de hoek van de flat is gezwommen, haalt hij opgelucht adem. Nu is hij Nio vast wel afgelost. Hij blijft dobberen in het water, te bang zich te verplaatsen. Na een minuut hoort hij een geluid boven hem. Het ene moment kan hij nog zien dat iemand uit het raam precies boven hem springt, het volgende moment gaat hij kopje onder door het gewicht van Nio die op hem gesprongen is. Geeke voelt iets scherps en kouds tegen zijn keel aan drukken. Hij grijpt het vast en komt naar adem happend weer boven. Geeke rukt het mes uit Nio’s handen, daarom probeert Nio maar zijn handen rond Geeke’s keel te sluiten. Uit reflex haalt Geeke uit met het mes. Direct verlicht de grip van Nio’s handen en kleurt het water om hun heen rood. ‘’Nee!’’ schreeuwt Geeke. Wat heeft hij gedaan?
24 uur later, hoogste flat van Barcelona
Hoelang zit hij hier nu al? Hij heeft geen idee. Voor zijn idee zou het een uur kunnen zijn, maar ook een jaar. Zijn hele lichaam trilt nog steeds. Zijn kleren zijn gelukkig opgedroogd. Flashbacks van toen komen telkens terug. Hij doet al jaren zijn best om de wereld te redden, en ondertussen vermoordt hij iemand.. Is dat niet hypocriet? Ineens hoort hij het geluid van een helikopter zijn kant op komen. Alsof dit geluid een teken voor zijn lichaam is, staat hij na 24 uur in dezelfde houding te zitten op. Zijn botten doen pijn, maar hij loopt door naar de voordeur. Als hij buiten staat, herkent Geeke meteen de helikopter. Het zijn de Engelsen. Het is zo’n helikopter die kan landen op het water, een soort helikopter- boot. Het is net voor het water de aarde begon te bedreigen, in 2048, uitgevonden. Geeke helpt de mannen op het balkon van de flat gang de klimmen. Twee mannen staan nu voor hem. ‘’We are looking for Mr. Geeke Skywalker. ‘’ Zegt de langste van de twee. ‘’Yes, that’s me.’’ ‘’Really?’’ De uitdrukking van de man wordt blijer. De twee mannen geven elkaar een high-five. ‘’We found the hero!’’ Roept de kortste van de twee. Uit de helikopter klinkt gejuich van de piloot. Geeke is nogal verward. ‘’Sir, what’s going on?’’ ‘’Oh, let me explain it to you. But there isn’t much time.’’ Zegt de langste man. ‘’Half a year ago we spoke to minister Sluiys and minister Van Dijk. They’re from Holland, just like you, right?’’ Geeke knikt. De man gaat verder. ‘’Well, they told me about your genius plan and we all couldn’t believe they rejected your plan. Ever since that time we have been looking for you. We need you to get everything started.’’ Geeke kan zijn oren niet geloven. Eindelijk krijgt hij verering voor al zijn harde werk. ‘’I already have everything that we need! It’s all in the-‘’ ‘’We know, we know.’’ Onderbreekt de man hem. ‘We have to get started as soon as possible, so we need to go to a safe place to talk everything through. We’ll pick your stuff up later.’’ Geeke klimt met de mannen mee de helikopter in. De helikopter vaart een paar meter om een aanloop te nemen en stijgt dan op. Geeke kijkt zijn ogen uit. In de verte ziet hij het topje van de Sagrada Familia boven het water uitsteken. Na een jaar lang ziet hij eens weer wat meer dan alleen de omgeving van het flatgebouw.
14 september 2054, Zuid- Afrika
Het laatste jaar is het snel gegaan met het water. Er zijn nog maar 2 miljard overlevenden. Iedereen die nog leeft, leeft nu in Kenya, Afghanistan, Mexico, Ecuador, Bolivia of Zuid-Afrika. Gek genoeg komt het grootste deel hiervan uit Europa. Gelukkig staat alles van het blue -energy project klaar om gestart worden. Vanmiddag, na de start, mag Geeke de hele wereld toespreken. Alhoewel, dat wat er van over is. Niet via televisie, want elektriciteit functioneert niet meer. De speech wordt gegeven via een nieuwe soort van communicatie die geen elektriciteit nodig heeft. De geluidsgolven gaan hierbij door alle deeltjes in de lucht, wat betekent dat het over de hele wereld te horen is, zolang het maar binnen de atmosfeer is.
De speciale microfoon staat voor hem. Over 30 seconden moet hij beginnen met praten. Geeke kijkt nerveus om zich heen, waar allerlei belangrijke mensen staan. Nog 20 seconden. Hij vindt het nogal een gek idee dat hij nu ook een van die belangrijke personen is. Nog 10 seconden. Maar hij vindt het natuurlijk ook wel kloppen; hij is gewoon geniaal. 5… 4… 3… 2… 1… ‘’Beste inwoners van planeet aarde. Over precies een half jaar hebben wij een heel nieuw bestaan opgebouwd. Dit is dan ook een erg bijzondere dag voor iedereen. Niet alleen voor mij, maar..’’
27 maart 2055, locatie ongedefinieerd
Het gebouw is het centrum van het nieuw bestaan. Hier is het dan ook net alsof je gewoon in het midden van Europa zit; de zee is ver weg. Aan de rand van de nieuwe wereld zijn strandjes aangelegd, die dus grenzen met al het water. Gelukkig is er geen gevaar meer dat de zeespiegel nog verder gaat stijgen, aangezien al het ijs op aarde al gesmolten is. Geeke wandelt het hoofdkwartier binnen. Hij neemt plaats in de wachtkamer op de 14e etage. Na ongeveer twee minuten zitten ontdekt hij dat hij makkelijk het kantoor van meneer van Dijk kan binnenkijken. Hij ziet meneer Van Dijk aan zijn weinige haar krabben. Voor meneer Van Dijk staat meneer Sluiys. Hij ziet er een beetje opgefokt uit. Geeke probeert te liplezen bij meneer Sluiys, die goed in zijn zicht is. Na hard proberen, ziet hij dat de lippen van meneer Sluiys vormen: ‘’5,5 miljard’’. De maag van Geeke draait zich om. Ze hebben het over al de slachtoffers van deze ramp. Op dat moment gaat de deur van het kamertje van zijn psycholoog open. ‘’Geeke Skywalker.’’ Roept de man die eruit komt lopen. Geeke staat op en loopt naar de man toe. ‘’Hallo, ik zal me even voorstellen,’’ zegt de man, terwijl hij zijn hand uitsteekt. ‘’Ik ben Axel, professioneel traumapsycholoog. Ik behandel patiënten die nog last hebben van de ramp die ons allemaal overkomen is. Voor de komende maanden ben ik dan ook jouw psycholoog.’’ Geeke schudt zijn hand, waarna ze samen de kamer binnen lopen.
Na een lange intake sessie loopt Geeke weer de kamer uit. Hij is opgelucht, hij denkt dat deze man hem zeker serieus gaat nemen. ‘’Geeke!’’ Hij schrikt op van een maar al te bekende stem. ‘’Marty!’’ Als twee gekke geliefden uit een Hollywood film rennen ze op elkaar af en omhelzen elkaar. ‘’Ik heb je gemist, man.’’ Zegt Marty. ‘’Ik jou ook, Marty. Waar was je al die tijd? Ik dacht dat je dood was.’’ Marty zucht. ‘’Dat was ik ook bijna.’’